czwartek, 9 kwietnia 2020
Nie wierzę już w nic,
Nie czekam na cud,
Wyśniły się sny,
Tu popiół, tam miód.
Nie chodzę się bić,
Bo nie ma już o co.
Nie nosi mnie w dym,
Choć wciąż włóczę się nocą.
Jeśli wszystko stracone
Rafy snów zatopione, minął czas.
Z Tobą skończyć się pragnę.
Bo jeśli nie umrę, zanim umrę,
to umrę, kiedy nadejdzie czas.
Labels:
Moja Otulinka!,
Tomek Makowiecki
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz